Düşüncelerin üst üste birikmesi ve sonra bir dağ olmasıyla geçerken günler tebrikler insanlık sözü çok mu gelir? Her insanın kendisine ait yaşantısı var belki de. Herkesin kendi kuralları mı var sence? Toplumun değer yargılarına göre yaşayıp gidiyorsunuz aslında. Hiçbir şeyi tam olarak hesaplamadan ve hatta bir tanesini bile düşünmeden. Sonrasında fikirler beyan etmeden yaşıyorsunuz hayatınızı. Ayrıca kendinize ait hiçbir seçim bile yapmıyorsunuz. Ancak yine de sahip olduğunuz hayatı o kadar çok önemsiyorsunuz ki isyanlarınız titretiyor gökyüzünü.
Tebrikler İnsanlık Seslenişi
Kendime ait bir hayatımın olmaması ve hala sorgulama aşamasında kalmam sıkıntı veriyor artık. Sadece tebrikler insanlık deyip alkışlayın beni. Sonrasında ne olacağı hakkında hiçbir fikrim yok yine. Bu kadar kolay yaşayamıyorum ben. Ancak yine de önemsiz görüyorum hayatımı. Bununla birlikte aşık olamıyorum mesela. Sevemiyorum kimseyi. Bağlanmak meselesi filan zaten imkansız geliyor gözüme. Sıradan bir insanın yaşantısına sahip olamıyorum. Sizin gibi olmak da istesem mi diye çok kafa yordum. Ancak bunun bile cevabını veremedim kendime. Hayatımın tam ortasında kocaman bir korku çukuru var. Bununla birlikte bir nefret havuzu ve elbette ki acıların ortaya çıktığı bataklıklar.
Mayın Tarlası Gezisi
Devamlı mayın tarlasında gezmeye çalışan bir tavşan gibi sekmeli mi insan? Sonu ölüm olan bir hayatı yaşarken nasıl bir hisse sahip olmalı ki? Her zaman mutlu olmak için mi seçimler yapıyorsunuz mesela siz? Bunun için mi hiçbir şeye karışmadan ve hiçbir zorluğu görmeden yaşıyorsunuz? Etrafınızdaki acıları yok sayarak nasıl yaşıyorsunuz? Sonrasında bir gece ansızın vicdanınız kanamıyor mu? Ayrıca gözyaşları yatağınızı ıslatmıyor mu? Ancak bir cani bu kadar gaddar olabilir gibi geliyor bana. Çünkü acılar ve nefretlerin insanları sardığı bir dünya için çok fazla cesursunuz. Sadece kendini düşünen insanların neler yapabileceğini tahmin etmek zor değil.
Hala farklı düşünceler ve hatta sorgulamalar bir başkaldırı oluyor. Benim gibi olmanızı beklemiyorum ki artık sizden. Bambaşka bir renkli hayatın içerisinde kaybolmanıza razıyım. Ancak yine de tebrikler insanlık deyip alkışlayın beni. Üstün hizmet madalyası verseniz aslında fena da olmazdı. Çünkü emin olun hissettiğin acının karşılığı bir madalyayla eşdeğer. Yine de böyle bir beklentim yok artık. İnsanların giderek yalnız hale gelip kaybolduğu dünyanızın canı cehenneme.