Keşke sizler gibi normal olsaydım aslında. Düşüncelerin başımı ağrıttığı her gecenin sabahında son çareyi bu şekilde buluyorum. Kafamın içini kemiren tüm fikirlerden kurtulmanın yolu bu gibi geliyor. Her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünmenin zararını yaşıyor. Ayrıca tüm bedeli de ben mi ödüyorum.
Gecenin ilerleyen vakti girince yalnız kalıyorum. Evet, her gece böyle oluyor yalnızlığın etkisiyle. Sonrasında bir fikir geliyor çaktırmadan bir yerlerden. Ardından düşünmeye başlıyorum Afrika’nın ortasında kalan zavallıları. Bazen çocuk parkından geçen bir kağıtçı kız düşüyor gözlerimin önüne. Ancak tam da belirgin olmuyor yüzü. Kimdir diye bakmanın anlamsız hale gelmesine de bu neden oluyor işte. Çok fazla düşünceli olmanın bedelini her gece çekiyorum. Evet, sen yumuşak yatağında uyurken keyifle ben….
Kemiren Düşünceler Dünyam
Düşüncelerin beni ele geçirmesini istemiyorum. Bunun olmaması için sizler gibi olmak istiyorum artık. Her hava olayında canımın yanmasını kaldıramıyorum artık. Yağmurların ve fırtınaların felaket saçtığını düşünmekten kendimi alamıyorum. Ayrıca kimsesiz insanların ne kadar çaresiz kalabileceği fikrine her gece yeniliyorum. Bununla birlikte bir düşüncenin hayata geçmesi için koşturmaya başlıyorum. Işıklara doğru koşuyorum gecenin en derin karanlığında. Ancak kimsenin elinden tutamıyorum. Uçsuz bucaksız çölün ortasında kaldığımı hissediyorum ve çaresizlik bir kez daha canımı acıtıyor.
Sizler Gibi Olmanın Hafifliği
Başına felaket gelmiş her insana üzülmek de nedir? Bilir misin sen hiç sırayla her insan için ağlamanın ne demek olduğunu? Ağlamaktan yorulup uyumanın verdiği hazzı hiç duydun mu? Hayır, artık olmaz diyorum. Çünkü ben sizler gibi olmak istiyorum. Önünden geçen acıları fark etmeden yaşamak istiyorum. Sadece dünya nimetleri için koşmak ve kendim için çalışmayı merak ediyorum. Sonrasında nimetlerin sahibi olmayı talep ediyorum. Ardından en huzurlu ve gülen yüzlü insan olmayı hayal ediyorum. Ancak yine de bir şey var içimde. Hep var olmanın acısını yaşatacak kadar derinlerde bir şey var. Hassas kalpli olmanın getirdiği bu duyguları yok edebilecek var mı içinizde? Beni de sizler gibi yapacak bir insan yok mu içinizde?
Yaprakları olmayan bir ağacın gövdesinde uyumanın ne demek olduğunu bilmek istiyorum. Yoldan geçerken insanların bakışlarına aldanmadan devam etmek istiyorum. Belki de en kestirme yol olan kendi hayatımı yaşamayı arzuluyorum. Bencilce ve hatta gaddarca bir hayatın nasıl olduğunu merak ediyorum. Aynı sizler gibi sadece kendimi düşünerek ölmek istiyorum.
Harika bir içerik.